Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
şaqqıldaq — is. 1. Şaqqıltı səsi çıxaran uşaq oyuncağı; şaxşax. // Probka gülləatan uşaq tapançası. 2. Ritmik səs yaratmaq üçün zərbli musiqi aləti … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sadır — (Biləsuvar, Çənbərək, Göyçay, Qazax, Meğri) şaqqıldaq. – Qoyunun sadırı çobana ətir kimi ilənir (Qazax); – Çovannarın üstü yazda sadır olur (Göyçay) ◊ Sadır bağlamax (Çənbərək) – qoyunun yununa şaqqıldaq yapışmaq. – Qoyunun yunu sadır bağlıyıf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
zambıldağ — (Salyan) heyvanın qarnının altındakı və quyruğundakı tüklərə yapışıb qurumuş qığlar, şaqqıldaq. – Zambıldağ qoyında olır; – Zambıldağ qışda da olar, yazda da olar heyvanda … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
